Voor de groep aanwezigen heeft Anneke haar voorbeeldtekeningen op een tafel neergezet en op de flipover heeft zij de basisbeginselen van deze workshop voorgedaan.  
Na de workshop vraag ik Anneke te schetsen wie zij is en vraag ik haar op welke manier tekenen voor haar verbindend is. Deze creatieve vrouw vertelt mij een inspirerend verhaal.

Mijn naam is Anneke Velthuizen. Ik ben 76 jaar jong, moeder van 1 dochter en omie van 2 kleindochters. 

Sinds 2020 ben ik weduwe. Mijn man overleed in de eerste maand van de lock down in zijn verpleeghuis. Niet aan de corona zelf maar door de maatregelen die genomen werden ten aanzien van de "bezoekers".  Ik, zijn vrouw met wie hij 53 jaar getrouwd was, en de andere familieleden mochten niet meer komen. Hij stierf aan eenzaamheid. 

Mijn man was al drie jaar opgenomen in het verpleeghuis en daaraan voorafgaand heb ik hem thuis vier jaar verzorgd. Ik was dus mantelzorger voor hem, iets wat ik heel lang niet zo heb gezien. Net zoals heel veel mantelzorgers dit zo niet zien. Het proces van zorg bieden aan een naaste tot het besef van mantelzorger zijn duurde best lang. Zorgen voor mijn geliefde echtgenoot zag ik namelijk als heel logisch. 

Mijn man werd op een gegeven moment invalide waardoor ik hem niet meer alleen thuis kon laten. Daardoor was ik veel aan huis gebonden. Door het intensieve zorgen was na verloop van tijd mijn wereld heel klein geworden. Omdat ik geen tijd meer had voor mijn sociale netwerk vielen er helaas heel veel mensen weg.

Gelukkig had ik een hele fijne hobby. Ik hield toen al heel erg van tekenen. Heerlijk bezig zijn om kleine tekeningetjes te maken met potlood, pen, kleurpotloden, enzovoort. Kleine tekeningetjes omdat de tijd die ik er aan kon besteden gering was, en het heel fijn was om toch iets "af" te hebben. 

Dat tekenen was voor mij een verbinding naar de rust en een stuk verwerking van het proces van verlies en afscheid nemen. Vooral de rust en een klein poosje verbinding maken met wie ik zelf was en wat ik voelde heeft mij zoveel gegeven en heeft gemaakt dat ik weer door kon met de dingen die er te doen waren en welke ik heb gedaan met liefde!!

Die fijne verbinding met het tekenen, die er voor mij altijd al was, heeft mij er in die tijd doorheen geholpen. Die kleine momentjes voor jezelf zijn voor mij zo ontzettend belangrijk geweest. 

Omdat ik weet wat deze verbinding door tekenen met wat vorm en kleur kan betekenen, geef ik nu als vrijwilliger bij onder andere MEE Mantelzorg tekenworkshops aan mantelzorgers. Ik hoop dat ook zij die verbinding tussen tekenen en rust kunnen vinden en vandaaruit weer verder kunnen gaan met er zijn en het zorgen voor de ander.